آب صابون با روانکاری ایده آل، عملیات فلزکاری را تسهیل نموده و با خنک کنندگی از ایجاد حرارت جلوگیری می نماید. این روغن دارای خاصیت ضد زنگ و ضد کف می باشد که برای کلیه عملیات فلزکاری مناسب می باشد و در بسیاری از عملیات فلزکاری که به مخلوط آب و روغن نیاز است، استفاده می شود. چنانچه هدف جلوگیری بیشتر از زنگ زدگی قطعه کار و ابزار برش و تراش باشد، باید در مخلوط آب و روغن، درصد بیشتری را به روغن اختصاص داد. در واقع از روغن برای روانکاری و از آب برای خنک کنندگی استفاده می کنند. در فرآیند هایی مانند عملیات ماشین کاری که روانکاری به اندازه خنک کردن اهمیت داشته باشد، از امولسیون غلیظ تری استفاده می کنند. به طور کلی در فرآیندهایی که خنک کنندگی در آن ها از اهمیت بیشتری برخوردار باشد، از امولسیون رقیق تری نیز استفاده می گردد. امولسیفایرهای آنیونی و غیر یونی اغلب در روانکارهای فلزکاری استفاده می شوند. امولسیفایرهای کاتیونی به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند زیرا در محلول قلیایی که (9.5-8 =pH) است، امولسیفایرهای کاتیونی، ناپایدار هستند.
مواد فعالی که در روغن آب صابون تراشکاری وجود دارند، با سطوح تازه و واکنش پذیری که در اثر لایه برداری ایجاد شده اند می توانند واکنش دهند و از چسبیدن ابزار و قطعه کار ممانعت به عمل آورند

آماده سازی و شارژ آب صابون به دستگاه :
تعیین درصد ترکیب آب صابون: درصد ترکیب آب صابون برای هر پروسه در ماشینکاری متفاوت است که با توجه به مشخصات فنی آب صابون، توسط کارشناس فنی تعیین می گردد. این فرایند به عوامل زیادی از جمله نوع دستگاه، نوع پروسه، مایع خنک کننده، جنس قطعات، سختی قطعه، سرعت براده برداری و غیره بستگی دارد.
مشخصات آب مصرفی: یکی از مهم ترین عوامل موثر بر کیفیت آب صابون، کیفیت آب مصرفی می باشد. سختی کربنات کلسیمی آب مصرفی معمولا باید در حد 175 تا 355 ppm تقریبا در حد آب شهری باشد. pH آب مصرفی حدودا باید خنثی باشد. همچنین آب باید عاری از کلر و نیتریت باشد. آب باید کاملا زلال و عاری از ذرات معلق باشد. ترکیب شیمیایی امولسیفایر در روغن های حل شونده، معدنی است. آب های سخت حاوی نمک های کربنات و سولفات سدیم و پتاسیم محلول هستند، این نمک ها با امولسیفایر واکنش داده و امولسیفایرها در این واکنش تا زمان برقراری تعادل مصرف می شوند. لذا مقدار امولسیفایر باقیمانده، برای تشکیل یک امولسیون پایدار کافی نیست. بنابراین، آب و روغن از یکدیگر جدا می شوند. سرعت جدا شدن آب و روغن بسته به میزان سختی آب دارد. در آب های سخت سرعت رشد باکتری های بی هوازی افزایش می یابد. که خود این موضوع، یکی از دلایل غیر استفاده شدن امولسیون محسوب می گردد.
آماده سازی محلول امولسیون: برای تهیه امولسیون مواد باید به آرامی به ظرف آب درحال هم زدن اضافه گردند. همچنین روغن باید کاملا ریز دانه (میکرونی) گردد تا بتواند به صورت هموژن در میان مولکول های آب توزیع شود. هموژن سازی توسط دستگاه میکسر بهتر انجام می پذیرد.
شارژ آب صابون به دستگاه: پس از آماده سازی، محلول امولسیون به داخل مخزن ری.خته می شود. میزان مصرفی آب صابون برای هر دستگاهی با توجه به پروسه ماشینکاری آن دستگاه و زمان لازم جهت خنک شدن آب صابون در مخزن و ته نشین شدن کلوئیدهای موجود در آن محاسبه می گردد

طریقه مصرف :

بعد از اختلاط روغن و آب حداکثر به نسبت 1 به 20 مصرف گردد.
قبل از مصرف Bio، منبع و ظرف آب صابون بایدپ تمیز گردد